Mekong expedition – July 13

All this week I don’t think of my mother, brother, sister. Not of my father. Not of lovers past and present. Not of friends. Not of  Bach or Rush. Not of favorite books. Not of sports results. Not of  health worries that I am prone to. Not of upcoming trips. I think of nobody, of nothing that constitutes life for me normally. And I am not even aware I don’t think of them.

There is just this focus. Where to put my feet? Enough food in our day packs? When Luciano is ahead making sure I stay close; when I am ahead looking around to see if he stays close. What is the weather going to do? How to stay safe from nomads’ guard dogs? And if not these questions, I feel my feet hurting.

We walk.

We reach the source at Guosongmucha. Located lower than Jifu, and the tributary flowing from here is a bit shorter than the Gaodepu that starts at Jifu. But it is more dramatic, its glaciers are more impressive and more water is running more forceful here.

Mekongexpeditie – 13 juli

De hele trip denk ik niet aan mijn moeder, broer of zus. Niet aan mijn vader. Niet aan vriendinnen van vroeger of nu. Niet aan andere vrienden. Niet aan Bach of Rush. Niet aan favoriete boeken. Niet aan sportuitslagen. Niet aan kwalen en ziektes waarover ik me makkelijk en nodeloos zorgen maak. Niet aan komende reizen. Ik denk aan niemand, en aan geen van de dingen die normaal mijn leven bepalen. En ik ben me niet eens bewust dat ik daar allemaal niet aan denk.

Alleen maar die focus. Waar zet ik mijn voeten? Genoeg eten in onze dagrugzakken? Raak ik niet ver achterop bij Luciano; of omgekeerd? Wat gaat het weer doen? Hoe houden we ons de waakhonden van de nomaden van het lijf? En wanneer ik me die dingen niet afvraag, voel ik mijn zere voeten.

We lopen.

We bereiken de Mekongbron bij Mount Guosongmucha. Lager gelegen dan de Jifu-bron, en de riviertak die hier begint is korter dan de Gaodepu die ontspringt bij Jifu. Maar hij is dramatischer, de gletsjers zijn indrukwekkender en de waterstroom is groter en veel krachtiger.

Mekong expedition – July 12

We walk. We follow the Gaodepu and aim for its head below Mount Jifu: the source of the Mekong.

We make our way through a wetland, finding our footing on hummocks. It isn’t difficult, just tiring after a while.

Further up the ground becomes more solid, consisting of stones and pebbles.

Impatience.

We pass the spot where I turned around last year. After I got home, it seemed on Google Earth to be 140 meters or so away from where the river starts. Indeed a little further on we get to this Tibetan style marker of the Mekong’s source. Source?

Disappointment. No glacier, no spring, no pool where water flows from. Instead the lower part of a rocky slope. Here and there tiny streams can still be seen trickling down between the stones. We move higher up and find a first patch of melting ice, and yet higher up a second patch. Feels more like it. We shoot our source pictures. But now we see the edge of the glacier, high above us still. Luciano hesitates: ‘That is at least another hour’. But I can’t turn around now. We start climbing again. Soon it is my turn to hesitate. I feel uneasy on this steep slope of loose stones, slip a few times.

‘Look for bigger stones and keep walking’, says Luciano. That’s what I do. From then on I am not aware of anything.

I am sitting at the foot of the glacier. I think the final climb has taken me five minutes. I remember nothing. Luciano says it has been about forty, with several short breaks.

My GPS reads N 33.45.677, E 94.40.562, altitude 5.374 meters. This is the highest source of the Mekong at the head of its longest branch.

Joy.

Weather has been good to us today. Hail and rain when we descend, but mild this time. My shoes leak, I didn’t  use them in wet conditions for a year.

Mekongexpeditie – 12 juli

We lopen. We volgen de Gaodepu, ons doel is zijn beginpunt bij Mount Jifu: de bron van de Mekong.

We zoeken onze weg door drassig land, stappen van pol naar pol. Het is niet moeilijk, alleen op den duur vermoeiend.

Verderop krijgen we vastere grond van kiezels en keien onder de voeten.

Ongeduld.

We passeren de plek waar ik vorig jaar omkeerde. Toen ik het later thuis op Google Earth bestudeerde leek dat punt ongeveer 140 meter verwijderd te zijn van het begin van de rivier. Inderdaad markeert wat verder dit Tibetaanse monumentje de bron van de Mekong. Bron?

Teleurstelling. Geen gletsjer, geen bron, geen poel waar water uit weg stroomt. In plaats daarvan het onderste gedeelte van een stenige helling. Hier en daar komen nog minuscule stroompjes tussen de keien naar beneden. We gaan hogerop en komen bij een eerste smeltende ijsveld, en nog hoger bij een tweede. Dat lijkt er meer op. We maken onze bronfoto’s. Maar nu zien we de rand van de gletsjer, nog een stuk boven ons. Luciano aarzelt: ‘Dat is nog minstens een uur’. Maar ik kan nu niet omkeren. We klimmen verder. Dan is het mijn beurt om te aarzelen. Ik voel me zacht gezegd ongemakkelijk op deze steile helling van losse stenen, ik glij een paar keer weg.

‘Stap op de grotere keien en blijf lopen’, zegt Luciano. Dat doe ik.

Dan ben ik me van niets meer bewust.

Ik zit aan de voet van de gletsjer. Ik denk dat ik vijf minuten over de laatste klim heb gedaan. Ik herinner me niets. Luciano zegt dat het er veertig zijn geweest, met een paar korte pauzes.

Mijn GPS geeft aan: N 33.45.677, O 94.40.562, hoogte 5.374 meter. Dit is de hoogste bron van de Mekong, aan het begin van zijn langste tak.

Geluk.

We hadden goed weer. Als we afdalen hagelt en regent het, maar niet hard deze keer. Mijn schoenen lekken, ik had ze al een jaar niet in nat weer gebruikt.

The Mekong sources reached

On July 12, 2013, together with Swiss Luciano Lepre, I reached the source of the Mekong at the foot of the glacier of Jifu Mountain, in the emptiest parts of China’s Qinghai province.

The next day we also visited the source at Guosongmucha Mountain, still favored by some as the Mekong’s true source on the grouds that the tributary running from here has a higher water discharge than the river running from Jifu, even though the Jifu source is located higher and its river is longer.

It is tempting to think we are the first ever to have reached both these sources. Expeditions that since the mid 1990’s set out to establish which is the Mekong’s real source very strangely concentrated on either Guosongmucha or Jifu and didn’t bother to visit the other.

I had come close to reaching the Jifu source a year ago, as you can see in previous blog posts. Trickles of Mekong water made their way between stones, pebbles, a first patch of snow. I half counted my source bid, but there was nagging doubt: my gps-track of the trip projected on Google Earth subsequently showed I had been a mere 140 meters away from the start of a snow field that looked like the source. I found out this time it was in fact even another kilometer to the glacier foot, located 250 meter higher. It feels good – make that: very good – I am left with no doubts this time about reaching the Mekong’s source.

 Source of the Mekong, Mount Jifu glacier, my GPS read N 33.45.671,  E 94.40.562, altitude 5.374 meters.

Postscript Later I determined that this highest glacier, where the Mekong starts, is not on Mount Jifu, but on the mountain to its west. The GPS location mentioned is correct.

De bronnen van de Mekong bereikt

Op 12 juli 2013 bereikte ik, samen met Zwitser Luciano Lepre, de bron van de Mekong aan de voet van de gletsjer van Mount Jifu, in het leegste deel van China’s provincie Qinghai.

Een dag later bezochten we ook de bron op Mount Guosongmucha. Sommigen vinden nog steeds dat dat de werkelijke bron van de Mekong is omdat de riviertak die hier ontspringt meer water afvoert dan de rivier die ontspringt op Jifu, hoewel inmiddels is aangetoond dat de Jifu bron hoger ligt en zijn rivier langer is.

Het is verleidelijk te denken dat wij de eersten zijn die beide bronnen hebben bereikt. Expedities die sinds het midden van de jaren 1990 op pad gingen om te bepalen wat nu de echte bron van de Mekong is concentreerden zich merkwaardig genoeg op òf Guosongmucha òf Jifu en namen niet de moeite ook nog naar de andere bron te gaan.

Een jaar geleden kwam ik al heel dichtbij de Jifu bron, zoals je in eerdere blogberichten kunt zien. Een dun stroompje Mekong water zocht zijn weg tussen stenen, keien, de eerste sneeuw. Ik telde mijn bronpoging half. Maar twijfel knaagde: mijn gps-track geprojecteerd op Google Earth liet achteraf zien dat ik nog 140 meter verwijderd was geweest van een sneeuwveld dat eruit zag als het begin van de rivier. Deze keer bleek me dat de voet van de Jifu gletsjer in werkelijkheid zelfs nog een kilometer verder lag, en 250 meter hoger.

Ik ben blij – maak er maar van heel blij – nu geen twijfels meer te hebben de bronnen van de Mekong bereikt te hebben.

Bron van de Mekong, Mount Jifu gletsjer, mijn GPS gaf aan NB 33.45.671, OL 94.40.562,  hoogte 5.374 meter.

Toevoeging Later wist ik te bepalen dat deze hoogste gletsjer, waar de Mekong ontspringt, niet op Mount Jifu ligt, maar op de berg die er aan de westkant naast ligt. De genoemde GPS locatie is correct.