Tag: zeeuws-vlaanderen

Lonely Planet pt 1: they don’t get the essence of TRAVEL

Zeeuws-Vlaanderen, the small southwestern part of Holland along the Belgian border where I was born and grew up, is done away with by Lonely Planet as an irrelevant region of farmland and chemical plants.

Now this is not true. There are some interesting old buildings in the towns of Hulst, Sluis, Aardenburg. There are characteristic tree-lined ‘polder’ dikes. In the half submerged conservation area of Saeftinghe over 200 types of birds have been spotted.

But íf it were true, what’s wrong with farms and factories? A TRAVELLER is curious. He first and foremost wonders what a place is like. Beautiful or not, that matters less. Whether there is ‘something to see’ is a worry of tourists.

And then: a TRAVELLER is open to everything. A cloud in the sky. Furrows in a field. The daily life of the one hundred thousand people living in Zeeuws-Vlaanderen.

At Lonely Planet they don’t understand this essence of TRAVEL.

Lonely Planet dl. 1: ze begrijpen niets van REIZEN

Zeeuws-Vlaanderen, land van mijn jeugd, wordt door Lonely Planet afgeserveerd als ‘een onbeduidend plattelandsgebied met boerderijen en een paar chemische fabrieken’.*

Nu is dat niet waar. Er staan een paar mooie oude gebouwen in Hulst, Sluis, Aardenburg. De beboomde polderdijken zijn fotogeniek. In het Verdronken Land van Saeftinghe, buitendijks natuurgebied, zijn meer dan tweehonderd vogelsoorten waargenomen.

Maar áls het zou kloppen, wat is er dan mis met boerderijen en fabrieksschoorstenen? Een REIZIGER is nieuwsgierig. Hij wil vooral zien hóé het ergens is. Mooi of lelijk, dat doet er minder toe. Of iets ‘bezienswaardig’ is, daar maakt een toerist zich druk om.

En dan: een REIZIGER is ontvankelijk voor alles. Een wolk in de lucht. De voren in een akker. Het alledaagse leven van die honderdduizend inwoners van Zeeuws-Vlaanderen.

Van deze essentie van REIZEN hebben ze bij Lonely Planet niets begrepen.

* Zoals geciteerd in NRC Handelsblad van 23 juli 2014