Een staaltje incompetentie en nalatigheid van de NOS

Recent plaatste de NOS een filmpje uit Thailand op haar website waarin de politie 41 mensen uit een minibus voor 16 personen haalt. Dit onder de noemer ‘opmerkelijk’, en vergezeld van een luchtig Guinness Book of Records-achtig artikeltje.

Helaas heeft de redactie niet door dat we zitten te kijken naar de aanhouding van illegale Cambodjanen. De andere gezichten, de tweede taal die op de achtergrond klinkt, de dociele manier waarop de mensen uitstappen, de verordening op de grond te gaan zitten wat ‘normale’ passagiers nooit zouden moeten – wie bekend is met Thailand ziet meteen wat hier aan de hand is. En wie dat niet is maar wel goed kijkt snapt het ook.

Het filmpje vertoont trekken van ‘Middellandse Zee’ en van ‘Calais’: van migranten die in een overvol en daardoor gevaarlijk vervoermiddel zijn gestouwd, en van migranten die op zoek naar een beter leven ongezien proberen hun bestemming te bereiken (ongezien: er wordt in het donker gereisd).

De NOS, erop gewezen hoezeer ze de plank misslaat, corri…. Nee, de NOS doet helemaal niets. Ze laat het item ongewijzigd staan, ze handhaaft haar luchthartige toon bij een schrijnend verhaal over mensen in een benarde positie.

Als antwoord stuurt ze me een niemendalletje. De auteur van het bericht beschikte mogelijk niet over dezelfde achtergrondinformatie als iemand met uw Thaise ervaring. We hebben deze informatie aan hem doorgegeven, zodat hij daar rekening mee kan houden bij toekomstige gevallen.

Toekomstige gevallen? DIT item deugt toch ook niet, DIT item hoort toch ook verwijderd of hersteld te worden, DEZE illegale Cambodjanen in de verdrukking hebben toch ook recht op correcte berichtgeving en wat empathie?

De incompetentie is al erg. Willens en wetens de pijnlijke uitkomst van die incompetentie handhaven is nog veel erger. 

Zolang de NOS volhardt in haar opstelling kun je het item inclusief filmpje hier zien:

http://nos.nl/artikel/2133197-thai-proppen-41-mensen-in-klein-busje.html

En als ze tot inkeer komt en tot correctie overgaat, dan was dit de oorspronkelijke tekst:

In de Thaise hoofdstad Bangkok is een klein busje met 41 inzittenden door de politie van de weg gehaald. In de Toyota Hiace kunnen officieel maar zestien mensen.

Op een filmpje is te zien hoe de politie drie minuten nodig heeft om de inzittenden uit het busje te halen. De mensen staan op elkaar gepropt.

De Thai hebben met hun tripje geen record behaald. Vorig jaar werd in Rusland een andere Toyota, geschikt voor vijf inzittenden, door de politie van de weg gehaald. In die auto zaten ook 41 mensen. 

De Thaise wegen staan bekend als levensgevaarlijk. Per 100.000 inwoners sterven er 44 mensen in het verkeer.

Terzijde nog: ook de gemakzuchtige suggestie dat overvolle bussen op de Thaise wegen het relatief hoge aantal dodelijke verkeersslachtoffers veroorzaken is incorrect. Dat zal in Thailand eerder te wijten zijn aan factoren als alcoholgebruik, te hard rijden en het spaarzame dragen van bromfietshelmen. Onverantwoord volle voertuigen komen in het reguliere Thaise verkeer nauwelijks meer voor.

(Plaatsing van deze blog uitgesteld tot na de eerste rouwmaand vanwege het overlijden van de Thaise koning.)

Pol Pot’s badkamer en andere overblijfselen van de Rode Khmer

Zo heet de nieuwe foto- en videoserie die ik op Flickr zette.

In Cambodja herinnert nog veel meer aan de Rode Khmer dan de ‘Killing Fields’ van Choeung Ek en de Tuol Sleng gevangenis in Phnom Penh, de twee bekendste blijken van hun bloedige bewind van 1975 tot 1979.

In Anlong Veng en Pailin, enclaves van de Rode Khmer nog lang nadat ze de macht over Cambodja als geheel verloren, zijn de huizen van hun hoge leiders Pol Pot, Khieu Samphan en Ta Mok te vinden. Soms met moeite: zie de ‘live’ video’s van mijn zoektocht naar Pol Pot’s huis, bij Anlong Veng in de bossen van het Dangrek Gebergte niet ver van de Thaise grens.

Bij Khieu Samphan’s huis een ongemakkelijke verrassing: zijn familie bleek er nog te wonen. Ik maakte er geen foto’s.

Wat betreft Pol Pot zijn ook de plaatsen waar hij werd berecht en gecremeerd te vinden. Enkele van de enorme waterreservoirs die de Rode Khmer gebruik makend van dwangarbeid aanlegde bestaan nog, net als een nu verlaten vliegveld met in zijn omgeving ook verborgen silo’s en een tunnelcomplex – tekenen misschien van de paranoia van de Rode Khmer.

En wat gebeurde er met de mensen die tot de Rode Khmer behoorden? Behalve de hoogste leiders werd niemand berecht. Velen leven een gewoon, teruggetrokken bestaan. Veel van hun voormalige soldaten werden gerekruteerd door het Cambodjaanse regeringsleger waar ze voorheen tegen vochten. Daarmee staan ze nu, in een ironische wending van de geschiedenis, tegenover het Thaise leger dat voorheen de Rode Khmer steunde, in een dispuut over een drietal tempels aan de grens die door beide landen worden geclaimd.

Zie:

Pol Pot's bathroom

Werkt de link niet, klik dan links in het menu op ‘Photos’ en kies daarna ‘Albums’.

Extreem Cambodja

pieterneele | 18 February, 2015 13:18

De grandioze architectuur uit de tijd van Angkor Wat. Het gruwelijke schrikbewind van de Rode Khmer. Cambodja is extreem. De grootsheid van de tempelruïnes is niet te bevatten. De omvang van de wreedheden ook niet.

Alsof er geen begrenzing op het volk zit, niet in goeds en niet in kwaads.

Ik was vaak bij Angkor Wat, zag de talloze tempels die daar in de omgeving liggen. Telkens werd ik gegrepen. Ik was vaak bij de Killing Fields van de Rode Khmer, en in Tuol Sleng, hun gevangenis en martelcentrum in Phnom Penh. Telkens huiverde ik.

Cambodja slaat me uit het veld.

Nu wilden reisgenoot en ik naar Pailin en Anlong Veng, enclaves van de Rode Khmer tot twintig jaar na hun schrikbewind. En naar de afgelegen Angkoriaanse tempels die verspreid door het noorden van Cambodja liggen. Daaronder de drie omstreden tempels op de grens met Thailand waar beide landen recent nog om vochten.

Onverwacht zouden focus op de Rode Khmer en focus op de tempelbouwkunst in één ontmoeting samenvallen.